Loslaten

Loslaten
Loslaten – een woord dat we vaak tegenkomen in het leven. Het betekent niet per se dat je iets moet vergeten of er nooit meer aan mag denken. Het gaat erom dat je nare gebeurtenissen of moeilijke ervaringen niet langer zoveel macht geeft over je leven dat ze je blijven beheersen. Wat je hebt meegemaakt, heeft jou mede gevormd tot wie je nu bent. Loslaten betekent ruimte creëren om verder te gaan, zonder vast te blijven zitten in somberheid of pijn.

Loslaten van je oude leven door gezondheidsproblemen
Ik ben zelf een levend voorbeeld van hoe krachtig loslaten kan zijn. Toen ik 25 jaar oud was, beviel ik van onze tweede kind – een dochter. We hadden al een zoontje van twee. Maar een week na de bevalling sloeg het noodlot toe. Ik kreeg een zwaar herseninfarct en niet veel later een longembolie. Het gevolg: een halfzijdige verlamming. Lang voelde ik me een falende moeder en partner.

Ik moest leren om de angst, de onzekerheid, de onderzoeken en de pijnlijke herinneringen los te laten. Mijn oude leven – waarin ik als jonge moeder alles kon – moest ik achter me laten. Vanaf dat moment was ik een moeder die haar weg met een lichamelijke beperking moest vinden. De zware revalidatieperiode die volgde, had ik niet doorstaan zonder mijn man en kinderen. Zij hielden me op de been. Zij waren mijn alles en zij gaven me de kracht om door te gaan.

Nu, 35 jaar later, weet ik goed om te gaan met mijn beperkingen: een verlamde hand en een zwakker been. Mijn man is nog steeds mijn steun en toeverlaat, en daar ben ik ontzettend dankbaar voor. In 2021 brak ik mijn "goede" bovenarm na een ongelukkige val. Je kunt er meer over lezen in DIT BLOG. Mijn man stond toen opnieuw aan mijn zijde, en nog steeds.

Het idee van 'alles loslaten' is eigenlijk een illusie. Mijn lichaam herinnert me elke dag aan mijn beperkingen, en dat wordt nu ik ouder word steeds duidelijker. In plaats van alles los te laten, heb ik het geaccepteerd en omarmd. Natuurlijk heb ik ook mijn baaldagen, dat ontken ik niet. Maar ik heb in al die jaren een enorme innerlijke kracht ontdekt. Die kracht heeft me laten inzien dat mijn leven, ondanks de uitdagingen, zoveel waarde heeft. Ik ben fysiek niet sterk, maar mentaal des te sterker. Veel mensen beseffen niet dat ik mijn teken- en schilderwerken maak met maar één hand. En eerlijk? Dat maakt me best trots op mezelf. 😉

Loslaten van dierbaren
Ik heb enkele dierbare mensen verloren door de jaren heen. Of ik hen echt heb losgelaten, weet ik niet, en eigenlijk maakt dat me niet uit. Ik draag hen bij me, diep in mijn hart, en heb hun verlies een plek gegeven. Maar missen doe ik ze, vooral op bijzondere dagen of tijdens belangrijke gebeurtenissen. ♥

Loslaten van anderen
Wat vrienden betreft: ik heb er niet veel en dat vind ik prima. Eén goede vriendin uit mijn schooltijd is me altijd bijgebleven. We zien elkaar niet vaak, maar ze is me heel dierbaar. Op sociale media heb ik ook "vrienden", maar dat is natuurlijk heel anders. Sommige van die connecties laat ik ooit weer los – want echte vrienden blijven, ook online.

Kortom, loslaten is soms nodig, maar niet altijd mogelijk. En dat is oké. Soms is het beter om de drang om los te laten gewoon los te laten. (Een nadenkertje!)