Wie was Boeddha
Siddhartha Gautama of Boeddha was een spiritueel leider die waarschijnlijk leefde rond 6 eeuwen voor Christus, van 563 tot ca. 483 v.Chr. in Nepal. Door moderne geleerden wordt ook ca. 480-400 gesuggereerd. Er zijn ook alternatieve data die gangbaar zijn vanuit de geloofstradities zelf.[1] Volgens religieuze overleveringen bereikte Gautama Boeddha complete en volledige verlichting (het Boeddhaschap). Gautama Boeddha wordt ook wel de Sakjamoeni (sakyamuni) Boeddha genoemd en werd geboren als Siddhartha Gautama. De naam Siddhartha betekent: hij, wiens doel is volbracht of van wie elke wens vervuld is. Vaak wordt hij kortweg "de Boeddha" of "Boeddha" genoemd. Boeddha betekent 'hij die ontwaakt (verlicht) is'. De titel Boeddha wordt gegeven aan iemand die op eigen kracht, zonder leraar, de Dhamma (de waarheid, de natuurlijke ordening der dingen) ontdekt heeft en verlichting heeft bereikt. Volgens overlevering zijn er voor Gautama Boeddha nog een aantal andere boeddha's geweest (een beroemde lijst noemt 28 Boeddha's). Boeddha werd geboren in een hindoe-familie.

Hij verliet zijn huis, zijn vrouw en zijn zoon en ging op zoek naar 'het licht'. Hij ging op zoek naar kennis en de waarheid. Na een lange zoektocht vol ontberingen en meditatie bereikte hij zijn doel. Na een zoektocht van 6 jaar vond Sidharta eindelijk de verlichting: het nirvana, terwijl hij onder een boom zat te mediteren. Vanaf dat moment werd hij Boeddha genoemd, de Verlichte. Zijn leven en zijn leer zijn de basis geworden voor het Boeddhisme. De rest van zijn leven reisde hij door India en onderwees hij de mensen over de leer,over de juiste levenswijze en meditatie, die je moet volgen om de 'verlichting' te bereiken, dus om werkelijk vrij en gelukkig te worden.
Het Boeddhisme is geen godsdienst. Boeddha is nml. geen God maar meer een benaming, een soort titel. Het is een levensfilosofie. Een van de belangrijkste onderdelen van de leer van Boeddha is dat alles vergankelijk en tijdelijk is. Boeddhisten geloven dat de doden volgens hun karma worden herboren.
De essentie van de boeddhistische leer wordt gevormd door de vier Edele Waarheden:

1. - leven en dood is lijden
   - lijden ontstaat door begeerte, genot en hartstocht
   - lijden stopt als je begeerte, genot en hartstocht opheft
   - je heft begeerte, genot en hartstocht op door het volgen van het Achtvoudige Pad.

1. Het Achtvoudige Pad bestaat uit acht levensadviezen:
   1- juiste inzicht,
   2- juiste denken,
   3- juiste spreken,
   4- juiste handelen,
   5- juiste vorm van levensonderhoud,
   6- juiste inspanning,
   7- juiste oplettendheid,
   8- juiste meditatieve concentratie.

Door het Achtvoudige Pad te volgen, stopt dus het lijden. Na het lijden volgt de verlichting die overgaat in een staat van volledig uitblussen van de geest, het Nirvana. Het bereiken van het Nirvana is het doel van Boeddha. Nirvana is niet hetzelfde als de hemel, wat vaak gedacht word. 

"Er zijn twee visies op het nirvana. De ene vat het nirvana op als een plaats waar geen lijden bestaat, een aangename plek, een verheven rijk, in de andere visie is het nirvana een gemoedsgesteldheid waarin de psyche volkomen losgemaakt is van dwalingen en bezoedelingen en opgegaan in de werkelijkheid, zoals die door een verlicht wezen wordt ervaren. De laatste opvatting is ook het standpunt dat het boeddhisme inneemt. Voor boeddhisten is de geest de grondslag van het nirvana. Nirvana is uitgeblust (bevrijd) zijn van het vuur der begeerte, hartstocht en waan, die zich manifesteren in de vorm van verstorende emoties zoals hebzucht, afkeer, begoocheling en vastklampen aan het bestaan. Door het uitdoven is men bevrijd van toekomstige wedergeboortes."
Dalai Lama, uit "De weg naar vrijheid."

Boeddhistische stromingen.

• Theravada-boeddhisme (kleine voertuig, moeilijke weg van armoede en celibaat):
  - Thaise Bostraditie
  - Vipassana
• Mahayana-boeddhisme (makkelijkere weg, veel volgelingen):
  - Zen-boeddhisme
  - Pure Land-boeddhisme
• Tibetaans Boeddhisme
  
  

In het Tibetaanse Boeddhisme worden over het algemeen vier verschillende Tibetaanse scholen onderscheiden. De leer die de grondslag vormt voor de lessen die in het Maitreya Instituut worden onderwezen behoort tot de Gelugpa school, waartoe ook de Dalai Lama behoort.

Nyingmapa

Stichter van deze school was Padmasambhava, die in de 8e eeuw naar Tibet kwam. Volgens de overlevering verborg hij religieuze teksten die later, als de tijd daarvoor rijp was, gevonden zouden worden. Een van die teksten is het bekende ‘Tibetaanse Dodenboek’.

Kagyudpa

Deze school ontstond in de tweede helft van de 11e eeuw. Centraal staat de leermeester, die de religieuze boodschap doorgeeft aan zijn leerling. Latere discipelen stichtten verschillende scholen waaronder de Karmapa.

Sakyapa

Deze school werd gesticht aan het eind van de 11e eeuw in Zuid-Tibet. Sakyapa had grote religieuze en politieke invloed in Tibet en China tijdens de Yuan dynastie (1279 – 1368). Vanaf de 15e eeuw neemt deze invloed af.

Gelukpa

In de 15e eeuw wordt een nieuwe leer verkondigd door Tsongkhapa (1357 – 1419). Zijn volgelingen baseerden hierop de leer van de deugdzamen. De kleur geel werd hun symbool. Het kloosterleven werd hervormd en het celibaat voor monniken werd geïntroduceerd. De macht van de Gelukpa nam snel toe dankzij een goed opgebouwde hiërarchische kloostergemeenschap. De kloosterstructuur werd uitermate stabiel vanwege het systeem van incarnatie van de abt.