Ego (uit het Latijn) betekent in de letterlijke betekenis "ik".
In het spirituele wordt vaak geschreven dat we niet met ons ego bezig moeten zijn maar hoe leg je dat helemaal stil? Ik weet het niet.....
Ik denk niet dat het mogelijk is om ego-loos door het leven te gaan zolang we MENS-ZIJN.
Ik heb het gevoel dat ons ego altijd wel aan het woord is. Bij de een meer dan bij de ander en ik denk dat het ook niet erg is zolang je niet ego-ïstisch bent.
Als je je bv. ergert aan iets/iemand ben je met je ego bezig, Als je je mening geeft, als je tegendraads doet.
Als je bv. een reactie op facebook of Twitter typt onder iemands berichtje en het niet met die persoon eens bent omdat jij iets anders vindt dan die ander is ook je ego aan het woord.
En zelfs nu ik dit stukje schrijf ..... Ik schrijf vanuit mijn gevoel maar toch is ook mijn ego aan het woord want ik schrijf vanuit mijn eigen IK.
Ieder mens heeft een ego. Het ego hoort er nu eenmaal bij, misschien mogen we dat ook eens gaan beseffen.
Het geforceert willen leven zonder ego lijkt mij een onmogelijke zaak.
Ieder mens heeft een ego, anders zou je geen MENS zijn maar een machine.
We kunnen wel proberen meer vanuit ons gevoel te leven en minder vanuit het ego.
Ik zeg wel eens: "We zouden behalve onze jas ook eens ons EGO aan de kapstok mogen hangen".
Als dat lukt zijn we al een heel eind, denk ik.
©Maria
Reactie plaatsen
Reacties