Allereerst heb ik al vanaf dat ik een kind was belangstelling gehad voor alles wat mysterieus en "onverklaarbaar" was. Ik was een verlegen en gevoelig kind en voelde soms letterlijk mee als iemand zich niet goed in zijn vel voelde. Ik trok me altijd alles erg aan, kon niet tegen onrecht, nu nog steeds niet trouwens.
Ik kom uit een katholiek gezin maar we werden al gauw vrij gelaten in het geloof en ik heb het katholieke losgelaten om mijn eigen pad te volgen. Ik vond wat er in de kerk verteld werd eerlijk gezegd soms onzin. Ik geloofde wel dat er meer was tussen Hemel en Aarde maar zag God niet als een persoon maar als iets dat overal is als een energie. Ook dat gedoe over zonden belijden etc. vond ik maar niks en de verhalen uit de bijbel nam ik niet serieus en ik denk ook dat het symbolisch bedoeld is. "We zijn toch allemaal mensen, waarom deed men zo moeilijk?" dacht ik soms al als kind.
Ik ben niet gebonden aan een religie maar ben wél geïnteresseerd in Natuurreligie en Mystiek. Als jong meisje was ik ook al geïnterresseerd in het paranormale, oa. in heldervoelendheid, helderwetendheid etc., het universum, het ongrijpbare ed.
Later toen ik 25 was werd ik ernstig ziek. Ik kreeg in het kraambed een herseninfarct en een longembolie en heb flink moeten knokken met mijn gezinnetje. Helaas heb ik er wel restverschijnselen aan overgehouden oa. een verlamde hand, slechter been en nog wat onzichtbare dingen. Een paar jaar later werd ik overvallen door mijn eerste paniekaanval dat gepaard ging met hyperventilatie. Ik wilde niet dat mijn leven geleid werd door angst, IK was de baas over mijn leven, niet die paniekaanvallen. Ik ben naar de bibliotheek gegaan en kwam terug met een tas vol boeken over meditatie, chakra's en meer van dat soort voor mij interessante onderwerpen.
Ik ben begonnen met een simpele meditatie ( ademhalingsoefening) en heb mezelf ook aangeleerd het toe te passen in een stresssituatie bv. als ik een angstaanval kreeg als ik in de supermarkt in de rij voor de kassa stond ( wat vaak voorkwam). Na een paar weken was ik de angst de baas en heb ik er bijna nooit meer last van gehad.
Mediteren doe ik nog steeds maar nu niet meer omdat ik gestresst ben maar ook voor mijn plezier. Ik heb ook zelf meditatie's geschreven die spontaan in me opkwamen.
Omdat het spirituele mij zo interesseerde ben ik erop doorgegaan; veel lezen, een paar cursussen volgen en mezelf verder ontwikkelen.
Toen we internet kregen ben ik op aanraden van mijn man, die zelf niets met spiritualiteit heeft, mijn interesses en eigen ervaringen gaan uitwisselen via internet en zo werd mijn allereerste website geboren, al weer heel wat jaren geleden. Die eerste bestaat niet meer maar ik heb nu een spirituele website waar ik behalve spirituele onderwerpen ook mijn kunstwerken plaats, een blog en een gedichtensite. Verder heb ik volgens de Usui methode reikicursus 1 en 2 gedaan en ben ik Kundalini-Reikimaster. Ook ben ik me gaan verdiepen in de Tarot (waar ik bij ParaVisie een cursus heb gevolgd) en andere kaartleggingen zoals inzichtkaarten en Lenormand. Ik luister zoveel mogelijk naar mijn intuïtie en ik ben gaan schrijven, tekenen van mandala's en schilderen.
Mijn ziekte heeft mij eigenlijk alleen maar sterker en rijker gemaakt en ik kan wel zeggen dat ik een heel gelukkige vrouw ben ondanks alle narigheid. Mijn gezondheid is niet best en mijn lichaam misschien niet sterk maar geestelijk ben ik sterk en geniet ik van het leven.
En het spirituele....... dat is niet meer weg te denken want spiritualiteit is vooral ook het leven zelf. Leren en ervaren.
In liefde en licht
©Maria
Reactie plaatsen
Reacties